Jaka jest geneza rozwoju mokasynów?

Istnieją różne opinie na temat pochodzenianiesznurowane mokasyny, ale wyewoluowały głównie z mokasynów Aurland.

Powodem jest to, że na początku XX wieku Nils, norweski rybak, spędził wiele lat w Stanach Zjednoczonych. Po powrocie do Norwegii połączył mokasyny Indian północnoamerykańskich z tradycyjnymi butami norweskich rybaków i przekształcił je w mokasyny Aurland.

Chociaż istnieje wiele różnych rodzajów mokasynów, wspólne cechy są następujące:

Buty na niskim obcasie, bez sznurówek, z odsłoniętymi kostkami i bez wydłużonych pasków krawędziowych na styku podeszwy i cholewki zwykle nie są projektowane.

W 1926 roku w Anglii ówczesny król Jerzy VI zapragnął pary wygodnych butów do codziennego użytku, dlatego zamówił Wildsmith, brytyjską fabrykę obuwia skórzanego ze stuletnią historią szewstwa. Raymond, ówczesny następca Wildsmith w trzeciej generacji, zaprojektował te buty do użytku w pomieszczeniach zamkniętych.

Później ten rodzaj buta stał się powszechnie znany jako Wildsmith Loafer. Choć pierwotnie projektowano je jako buty do użytku w pomieszczeniach zamkniętych, w miarę upływu czasu stały się popularne wśród mężczyzn, stopniowo zaczęto je nosić na zewnątrz i stały się reprezentantem męskiego obuwia skórzanego na co dzień.

Amerykański szewc G.H. Bass wprowadził na rynek nowy typ mokasynów w 1936 roku. Otwory w siodle zostały zaprojektowane w wycięcia w kształcie rombu, aby odróżnić je od innych mokasynów, i nazwano je „Weejuns”. Te mokasyny szybko podbiły stopy amerykańskich mężczyzn.

Dlaczego więc dziś nazywa się to Penny Loafer?

Już w latach trzydziestych XX wiekuniesznurowane mokasynycieszyły się wówczas dużą popularnością wśród studentów. Uczniowie byli przyzwyczajeni do wpychania monet jednocentowych w dziurki w siodłach mokasynów na wypadek, gdyby potrzebowali skorzystać z telefonu publicznego, ale nie mieli go przy sobie. Dylemat, gdzie monety są dostępne. Studenci college'u zapoczątkowali ten trend, a Penny Loafer stopniowo stał się synonimem mokasynów siodłowych.

Tassel Loafer pojawił się około lat pięćdziesiątych XX wieku. Po drugiej wojnie światowej w Europie amerykański aktor filmowy Paul Lukas przywiózł z Europy parę butów Tassel Loafer i znalazł kilka znanych sklepów obuwniczych w Nowym Jorku, mając nadzieję na wyprodukowanie podobnej pary. Buty, ale nie udało się uzyskać zadowalającego produktu końcowego.

W końcu Paul znalazł firmę Alden Shoe Co., która połączyła frędzle z popularnymi wówczas mokasynami i wprowadziła je do sprzedaży w Nowym Jorku i Los Angeles w 1957 roku, stając się stylem mokasynów, który do dziś jest bestsellerem.

Nadszedł czas na lata 60. XX wieku, kiedy w Ameryce panował trend na mokasyny i zaczęli je nosić jako strój wizytowy. Europejscy mężczyźni nadal uważali je jedynie za buty codzienne. Jednak pogląd ten wkrótce zostanie obalony przez włoską markę Gucci.

W latach 70. Gucci Loafer stał się obowiązkowym butem wizytowym gwiazd polityki i biznesu oraz ludzi biznesu z Wall Street. Fanami są włoska gwiazda Gianni Agnelli czy prezydent USA John F. Kennedy.

W latach pięćdziesiątych Henri Bendel, znana rodzina amerykańskich domów towarowych, kupiła dwie fabryki obuwia w Belgii i wprowadziła na rynek belgijskie mokasyny w bardzo rozpoznawalnym stylu.

Cholewka belgijskich mokasynów ma unikalny kształt łuku i wykorzystuje specjalną skórę obuwniczą (zamsz, skóra krokodyla) i jasne kolory obuwia. Unikalny kształt mokasynów natychmiast wywołał trend, a nawet ożywił lokalny przemysł obuwniczy, który pierwotnie był nędzny. przemysł obuwniczy.

Jednak dzisiaj,niesznurowane mokasynynie są już przeznaczone tylko dla mężczyzn, ale są także wyborem wielu kobiet do ubioru.